Μπήκα στην Πολιτική σε δύσκολους καιρούς. Με την χώρα δοκιμαζόμενη σε πολλούς τομείς – όχι μόνο στον οικονομικό. Με τον λαό μας – μεγάλο τμήμα του – να υποφέρει, να υπομένει, να ελπίζει στο “επιτέλους”… Με τον ΣΥΡΙΖΑ να κερδίζει τις εκλογές και να σχηματίζει την κυβέρνηση της “πρώτη φορά Αριστεράς”. Κάμποσοι ελπίσανε σ’ αυτή την κυβέρνηση. Περισσότεροι, όλοι οι Έλληνες του μόχθου και του καθημερινού αγώνα, αυτοί που προτάσσουν το εθνικό και όχι το κομματικό-προσωπικό συμφέρον, ευχήθηκαν να πετύχει. Για το καλό της πατρίδας και του απλού ανθρώπου.
Συμπληρώνονται ήδη δύο χρόνια με τον κ. Τσίπρα στην ηγεσία της χώρας. Αφού ο ίδιος αποφεύγει την Λογοδοσία και την Εύθυνα, που στην Αθηναϊκή Δημοκρατία των κλασικών χρόνων ήταν ετήσια, δικαιούται ένας νέος πολιτικός, όπως και κάθε πολίτης, να διατυπώσει τις δικές του απόψεις επί των κυβερνητικών πεπραγμένων, να δημοσιοποιήσει την δική του, κριτική αλλά όσο γίνεται αντικειμενική και καλοπροαίρετη, αποτίμηση.
Την πρώτη έκπληξη-απορία ένιωσε κάθε σκεπτόμενος πολίτης με τη σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τι συνδέει αυτά τα δύο κόμματα, σε ποια προγραμματική ή ιδεολογική συγγένεια στηρίχθηκε και αναπτύχθηκε η συνεργασία τους; Αμέσως ύστερα προκάλεσαν ανατριχίλα τα διχαστικά κηρύγματα και συνθήματα ενός νέου, μάλιστα, πολιτικού ηγέτη: “ή εμείς ή αυτοί” – “να ξεμπερδεύουμε με το παλιό” κτλ. Όπου “αυτοί”, όπου το “παλιό”, είναι η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων, που δεν παρασύρθηκαν από τις υποσχέσεις, τα ψεύδη και τους φενακισμούς του “άφθαρτου”. Όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, τουλάχιστον θεωρητικά και βουλητικά, διακήρυτταν ότι είναι κυβέρνηση “όλων των Ελλήνων”. Η σημερινή είναι μόνον του 35%, μόνον αυτών που ψωμίζονται από το δημόσιο, με εχθρούς ή αποπαίδια τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα, τους αγρότες, τους εργάτες, τους επιχειρηματίες, τους συνταξιούχος;
Δυο χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η Παιδεία, η Υγεία, η Δημόσια Διοίκηση και Ασφάλεια, προπαντός η Οικονομία καλύπτονται από μαύρο ή έστω γκρίζο πέπλο. Οι κυβερνώντες, αντί να φέρνουν επενδύσεις και να ανοίγουν ορίζοντες, επαίρονται για βοηθήματα επαιτείας που προσφέρουν ή τάζουν σε χιλιάδες αναγκεμένους, σε χιλιάδες νεόπτωχους που η πολιτική τους σωρεύει. Δεν μπορεί να ζήσει και να προχωρήσει μια χώρα με εκατομμύρια ανέργους, περιθωριοποιημένους ικέτες…Όλοι τώρα αναθυμούνται το φως που ολοκάθαρα φαινόταν στα βάθος του τούνελ το καλοκαίρι του 2014 και έσβησε απότομα από τα νταούλια και τους ζουρνάδες αμέριμνων και αδαών, τουλάχιστον, γλεντοκόπων και βαυκαλιζομένων και αυτοαπατωμένων…
Η Νέα Δημοκρατία σύντομα θα κληθεί και πάλι να αναλάβει το έργο της ανόρθωσης, της εξόδου από την κρίση, της δημιουργίας. Με ηγέτη έναν νέο άνθρωπο, ο οποίος τουλάχιστον γνωρίζει την Πολιτική Επιστήμη, το Ευρωπαϊκό και Διεθνές γίγνεσθαι, την έννοια του συσχετισμού δυνάμεων, τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία της χώρας και του λαού μας. Έτσι θα πορευτεί και θα πορευτούμε. Ως κυβέρνηση όλων των Ελλήνων, με σεβασμό στους θεσμούς και στην άλλη πλευρά, χωρίς επικοινωνιακά τεχνάσματα και προπετάσματα, με την γλώσσα της ΑΛΗΘΕΙΑΣ και τον διάλογο της ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ. Σε μια τέτοια προσπάθεια θεωρώ και προσωπικά εαυτόν μέτοχο και χρήσιμο κατά δύναμη.
Ελεύθερος Τύπος 17/12/2016
